کد مطلب:120976 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:436

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » امام حسن (ع)

با پیامبر

حدود هفت سال از زندگی این نواده، با پیامبر عزیز اسلام (ص) گذشت [1] .پدر بزرگ مهربان، او را سخت دوست می داشت:

چه بسیار كه او را بر شانه می نهاد و می گفت:خداوندا، من دوستش دارم، تو نیز او را دوست بدار!» [2] ...



[ صفحه 4]



«آنكه حسن و حسین را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و آنكه با ایندو كینه ورزد و ایشان را دشمن بدارد، با من دشمنكامی كرده است...» [3] .

و هم می فرمود: «حسن و حسین، سرور جوانان بهشتند» [4] .

و نیز می فرمود: «این دو فرزند من، امامند، چه قیام كنند و چه نكنند [5] ».

بزرگی منش و سترگی روح آن امام، چندان بود كه پیامبر ارجمند اسلام (ص) او را با خردی سال و كمی سن، در برخی از عهدنامه ها، گواه می گرفت، واقدی آورده است كه:پیامبر، برای «ثقیف» عهد ذمه بست، خالد بن سعید آنرا نوشت و امام حسن و امام حسین- درود خدا بر آنان- آنرا گواهی فرمودند [6] .

و هم، آنگاه كه پیامبر به امر خدا، با اهل نجران، به «مباهله» برخاست، امام حسن و امام حسین و حضرت علی و فاطمه (ع) را نیز به فرمان خدای، همراه خویش برد و آیه ی تطهیر در پاكدامنی آن گرامیان فرود آمد [7] .

---

[1] دلائل الامامه: محمد بن جرير الطبري ص 60.

[2] تاريخ الخلفاء ص 188.

[3] بحار ج 43 ص 264.

[4] تاريخ الخلفاء 189:الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنة.

[5] ارشاد مفيد، ص 181- بحار ج 43 ص 278:ابناي، هذان امامان، قاما او قعدا.

[6] طبقات كبير، ج 1، بخش 2 ص 33.

[7] غاية المرام ص 287.